En had hij opmerkelijke successen geboekt
Mark Lawrence Atwood doceert geschiedenis aan de Universiteit van Texas in AustinZijn meest recente boek is"De Vietnam Oorlog: Een Beknopte Internationale Geschiedenis."Volg De New York Times Mening"sectie op Juridisch Advies Online en Twitter, en schrijf je in voor het Advies Vandaag nieuwsbrief. Earle Wheeler, Gen. William Westmoreland, Minister van Defensie Robert McNamara en President Lyndon Johnson in het Witte Huis, juli. Van links naar rechts: Gen Earle Wheeler, Gen. William Westmoreland, Minister van Defensie Robert McNamara en President Lyndon Johnson in het Witte Huis, juli. President Lyndon Johnson zeker voelde een bitter gevoel van herkenning wanneer hij opende De Washington Post op Aug. Daar, op Pagina A, verscheen een politieke cartoon van de laatste door de briljante tekenaar Herbert Blok, beter bekend als Herblock. De schets toonde een belegerde Johnson geflankeerd door twee vrouwelijke vrijers. Aan zijn rechterzijde stond een wulpse verleidster ingelegd met juwelen en een mink gestolen met daarop de woorden"Oorlog in Vietnam."Links van hem was een magere, verfomfaaid waif met het label"AMERIKAANSE Stedelijke Behoeften."De Johnson figuur gerustgesteld ze,"Er is geld genoeg zijn voor zowel van u."maar de lezers nauwelijks kon niet snappen, de president van de aarzeling.
De cartoon liet geen twijfel dat de stroom van middelen in de richting van Vietnam zou verhongeren Johnson s binnenlandse agenda.
Een dergelijke afleiding van prioriteiten thuis was Johnson s nachtmerrie. Sinds uitgaande van het voorzitterschap, hij had zich aan het meest ambitieuze programma van binnenlandse hervormingen sinds de New Deal, een breed scala van maatregelen gericht op het creëren van wat hij noemde de Grote Maatschappij. Tijdens de eerste drie jaar in het Witte Huis, Johnson ondertekend belangrijke wetgeving uit te breiden burgerlijke mensenrechten, bestrijding van armoede, het verbeteren van het onderwijs, het vaststellen van Medicare en Medicaid, en het schoonmaken van de omgeving, onder andere dingen. Maar in dat jaar bracht de president van aangezicht tot aangezicht met de snel afnemende mogelijkheid van nieuwe prestaties en wellicht zelfs van het beschermen van wat hij al had gewonnen, terwijl de bestrijding van een dure en verdeeldheid oorlog aan de andere kant van de wereld. Hij kan niet, zoals de oude cliché te zetten, hebben beide boter en geweren. Dit besef vormde een breekpunt in Johnson s voorzitterschap en, meer algemeen, een keerpunt in de geschiedenis van de jaren. De liberale begin van de jaren, toen de Amerikanen enthousiast omarmd overheid activisme voor de aanpak van sociale problemen, geven manier om een nieuw tijdperk van politieke fragmentatie en verminderde verwachtingen. Vanaf het begin van zijn presidentschap, Johnson gewaardeerd dat de vaststelling van de Samenleving hing op zorgvuldige behandeling van de Vietnam-probleem. Aan de ene kant, hij geloofde dat het niet voorkomen van een Communistische overname van Zuid-Vietnam zou blootstellen hem vernietigende politieke aanvallen en doden een kans dat het Congres of het publiek zou terug zijn binnenlandse programma. Aan de andere kant, hij geloofde, dat hij moest spelen in de crisis in Vietnam om te voorkomen dat het alarm over een dreigende oorlog in Zuidoost-Azië uit te verduisteren alle interesse in zijn binnenlandse prioriteiten. De gevolgen, die hij geloofden, waren duidelijk: Hij had te escaleren in Vietnam, maar om dat te doen met zo weinig fanfare mogelijk. Johnson met succes evenwichtige deze concurrerende doelstellingen als de oorlog uitgebreid in en. De introductie van de Amerikaanse strijdkrachten afgesloten risico van de Communistische overwinning in de nabije toekomst. Ondertussen Johnson weten te voorkomen dat het uitlokken van een publieke verontwaardiging sterk genoeg om imperil zijn binnenlandse doelstellingen. Hij ondertekende de bezienswaardigheid Voting Rights Act in augustus zelfs als de bestrijding van troepen kwamen in actie, en meer wetgevende overwinningen gevolgd. Achter de schermen, adviseurs aangedrongen op een verhoging te betalen voor het ingedrukt houden van de inflatie, maar de president, uit angst voor een politieke storm, afgenomen en hopen voor het beste. Was Johnson verkeerd te werk gaan op deze manier. Sympathiek historici en journalisten beweren dat de president het beste gemaakt van een onmogelijke situatie en gewaarborgd belangrijke ontwikkelingen veranderde de Amerikaanse maatschappij voor de betere. Maar zijn critici castigate hem voor het misleiden van de Amerikaanse publiek over de schaal van de oorlog in Vietnam en zelfs samenzwering met Minister van Defensie Robert S.
Hij gericht te bereiken nog meer in
McNamara manipuleren van informatie over de oorlog en de te verwachte kosten. Sommige kosten die de binnenlandse overwegingen die hebben geleid Johnson loon van de oorlog in een halfslachtige manier voorkomen dat de Amerikaanse troepen uit te winnen op het slagveld. In ieder geval, het gordijn kwam neer op Johnson s boter-en-geweren balancing act na de November de tussentijdse verkiezingen. Te midden van toenemende kritiek op de oorlog en stedelijke onrust, Democraten verloren veertig-zeven zetels in het Huis en drie in de Senaat. Johnson s partij nog steeds bestuurd beide huizen van het Congres, maar de tegenslag verzwakt de liberale factie die had de meeste stonden pal achter de Grote Maatschappij en hersteld bevoegdheid om een coalitie van Republikeinen en conservatieve Zuidelijke Dixiecrats. Als de kosten van de oorlog steeg dicht bij de twee miljard dollar per maand, Johnson kon niet meer voorkomen dat de afrekening hij had uitgestelde zo lang. In zijn State of the Union-toespraak op Jan, Johnson voorgesteld zes procent toeslag op individuele en zakelijke belastingen te betalen voor de oorlog en het uitbreiden van sociale programma s.
Maar het voorstel geroerd alleen felle debat over de natie prioriteiten.
Wilbur Molens van Arkansas, de voorzitter van de House Ways and Means Committee en een fervent criticus van Johnson 's de binnenlandse programma' s, onmiddellijk eiste diepe sneden in de binnenlandse uitgaven voor eventuele fiscale voorstel zou worden beschouwd.
Van links, ook kwam ongewenste aandacht aan de verbanden tussen oorlog en binnenlandse hervorming. Boven alles, Rev Dr.
Martin Luther King Jr, die waren rustig over de oorlog, een high-profile toespraak op April vier tot hekelen Amerikaanse leiders voor een conflict dat, als een"demonisch, destructieve zuigbuis."getrokken"mannen en vaardigheden en geld"weg van dringende taken thuis.
Ging het alleen maar erger voor Johnson.
In augustus, herziene schattingen van de Amerikaanse uitgaven in Vietnam en waarschijnlijk begrotingstekorten leidde hem tot de verhoging van zijn toeslag voorstel tot tien procent.
Hij ook geaccepteerd voor de eerste keer dat hij zou hebben te geven grond op de uitgaven: Na maanden van dickering met een steeds vijandig Congres, op juni, hij ondertekend wetgeving waarbij de tien procent toeslag, maar ook eigen dollars zes miljard aan bezuinigingen op de binnenlandse programma s. In het einde, Johnson had het laatst lacht."als zijn assistent Joseph Califano Jr. Hij had geroepen Congres 's bluff: niet Bereid om het maken van moeilijke keuzes over bezuinigingen op de binnenlandse programma' s, de wetgever zou alleen dollars vier miljard slash uit het budget, onder de dollars van zes miljard Johnson had aangeroepen. In feite, dat fiscale jaar, dat eindigde met een dollar. twee miljard overschot en geen significante ontrafelen van de Great Society.
Johnson 's Great Society overleefd voor tientallen jaren en blijft grotendeels intact in de e eeuw, dankzij de onwil van de meeste conservatieven om het risico van politieke fall-out van het neerhalen van programma' s die bewezen gunstig voor miljoenen Amerikanen.
Nog steeds, betekende een keerpunt voor Johnson en de transformatieve agenda die hij verdedigd inderdaad, voor de na-oorlogse het liberalisme zelf. Aangevallen door zowel links en rechts, Johnson kon nooit meer opbrengen iets te dicht bij de parlementaire steun die hij ooit had genoten. Zijn prestaties tijdens het laatste jaar van zijn voorzitterschap bestond vooral van het milieu en de bescherming van de consument maatregelen die uitgevoerd kleine prijskaartjes, en de strijd tegen de misdaad rekeningen die genoten van de conservatieve ondersteuning. De Fair woningwet, de laatste burgerlijke rechten voltooiing van de jaren, was alleen mogelijk omdat de moord op Koning tijdelijk veranderde de stemming in het Congres. Meer slechte economische nieuws in niet alleen versterkt Johnson s frustraties in het binnenland maar ook gedwongen een abrupte verandering van het beleid in Vietnam. Geconfronteerd met steeds meer bewijs dat de oorlog was bij te dragen tot een beschadiging aanslag op de Amerikaanse goudvoorraad, Johnson zag geen andere keuze dan om te weigeren de militaire beroep meer troepen en te zoeken naar manieren om te ontspannen de oorlog. In een speech op maart, riep hij de voor de onderhandelingen en verbijsterd de wereld door aan te kondigen dat hij niet voor een herverkiezing. De laatste beslissing kan tot gevolg hebben voornamelijk uit Johnson s zorgen over zijn gezondheid, maar het stroomde van zijn falen, misschien onvermijdelijk, op papier over de spanningen tussen zijn buitenlandse en binnenlandse doelstellingen. Hij kon het niet, als hij het na het verlaten van het Witte Huis, hebben allebei"de vrouw van wie ik echt hield van de Great Society"en"die teef van een oorlog aan de andere kant van de wereld."doceert geschiedenis aan de Universiteit van Texas in Austin.
